Перевод: с польского на русский

zaimek osobowy

1 zaimek osobowy

• personal pronoun

Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zaimek osobowy
2 osobowy

прил.

• единоличный

• легковой

• личный

• персональный

* * *
osobow|y
1. личный; персональный;
zaimek \osobowy грам. личное местоимение;

2. пассажирский;

samochód \osobowy легковой автомобиль;

3. \osobowyу ♂ пассажирский поезд

* * *

1) ли́чный; персона́льный

zaimek osobowy — грам. ли́чное местоиме́ние

2) пассажи́рский

samochód osobowy — легково́й автомоби́ль

3) osobowy м пассажи́рский по́езд

Słownik polsko-rosyjski > osobowy
3 zaimek

сущ.

• местоимение

* * *
zaim|ek
♂, Р. \zaimekka грам. местоимение ň;
\zaimek dzierżawczy, osobowy, zwrotny притяжательное, личное, возвратное местоимение

* * *

м, P zaimka грам.

местоиме́ние n

zaimek dzierżawczy, osobowy, zwrotny — притяжа́тельное, ли́чное, возвра́тное местоиме́ние

Słownik polsko-rosyjski > zaimek

osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… … Słownik języka polskiego
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
wy — DBMs. was, C. wam, N. wami; lp p. ty 1. «zaimek osobowy oznaczający osobę, do której się mówi łącznie z innymi osobami: ty i ktoś inny, ty i inni, ty i ty; często w połączeniu z ruchomą końcówką czasownika, z którym się łączy» Wy tego nie… … Słownik języka polskiego
my — DBMs. nas, C. nam, N. nami; lp p. ja 1. «zaimek osobowy oznaczający mówiącego łącznie z innymi osobami: ja i ktoś inny, ja i inni; inni, a wśród nich ja (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku na podmiot, często w połączeniu z… … Słownik języka polskiego
ja — D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm → my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie» Ja to zrobię. Mnie tam nie było. Daj to mnie. Podaj mi książkę. Lubił mnie, rzad. mię. Chodź ze mną … Słownik języka polskiego